korodować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkɔrɔˈdɔvaʨ̑], AS[korodovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) ulegać korozji
(1.2) powodować korozję czegoś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Jeżeli samochód był pod wodą kilka dni, mogły zacząć korodować wewnętrzne ścianki cylindrów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. korozja ż, korodowanie n, skorodowanie n
czas. skorodować dk.
przym. korozyjny, skorodowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kolumnę Przygotował Piotr Myszor, Poradnik \"Gazety\", „Gazeta Wyborcza”, 29/07/1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.