kormidlo

kormidlo (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ster

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kormidlo	kormidla
dopełniacz	kormidla	kormidel
celownik	kormidlu	kormidlům
biernik	kormidlo	kormidla
wołacz	kormidlo	kormidla
miejscownik	kormidle / kormidlu	kormidlech
narzędnik	kormidlem	kormidly

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kormidelník, kormidelnice

przym. kormidelní, kormidelnický

czas. kormidlovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kormidlo (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ster

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kormidelník m, kormidelníčka ż

czas. kormidlovať ndk.

przym. kormidlový, kormidelnícky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: