konwencja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[kɔ̃nˈvɛ̃nʦ̑ʲja], AS[kõnvncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. umowa międzynarodowa
(1.2) książk. przyjęte w jakimś środowisku normy postępowania, myślenia itp.
(1.3) liter. teatr. szt. charakterystyczne cechy twórczości przyjęte przez artystę
(1.4) polit. zjazd członków partii politycznej, najczęściej poświęcony wyborom
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Ta konwencja nie narusza żadnych praw człowieka.
składnia:
kolokacje:
(1.2) łamać konwencje
(1.3) konwencja stylistyczna / literackałamać konwencje
(1.4) konwencja wyborcza
synonimy:
(1.1) traktat
(1.2) konwenans, zwyczaj
(1.3) styl
antonimy:
hiperonimy:
(1.4) zjazd
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konwencjonalizm m
przym. konwencyjny, konwencjonalny
przysł. konwencjonalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. conventio
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „konwencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.