konwenans
konwenans (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [kɔ̃nˈvɛ̃nãw̃s], AS: [kõnvẽnãũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konwenans konwenanse dopełniacz konwenansu konwenansów celownik konwenansowi konwenansom biernik konwenans konwenanse narzędnik konwenansem konwenansami miejscownik konwenansie konwenansach wołacz konwenansie konwenanse
- przykłady:
- (1.1) Ta pani łamie konwenanse.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przestrzegać konwenansów • łamać konwenanse
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. konwenansowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. convenance[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) convention
- duński: (1.1) konvenies w
- francuski: (1.1) convenance
- źródła:
