konus

konus (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkɔ̃nus], AS: [kõnus], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) o chłopaku lub mężczyźnie lekcew. człowiek niskiego wzrostu

(1.2) daw. stożek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. conus

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

konus (esperanto (morfem))

wymowa:

​

znaczenia:

morfem

(1.1) mat. stożek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. konuso

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: