konturowy

konturowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) oparty o kontury

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	konturowy		konturowa	konturowe	konturowi	konturowe
dopełniacz	konturowego		konturowej	konturowego	konturowych
celownik	konturowemu		konturowej	konturowemu	konturowym
biernik	konturowego	konturowy	konturową	konturowe	konturowych	konturowe
narzędnik	konturowym		konturową	konturowym	konturowymi
miejscownik	konturowym		konturowej	konturowym	konturowych
wołacz	konturowy		konturowa	konturowe	konturowi	konturowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Praktycznym uzupełnieniem bogatego zasobu kartograficznych pomocy do nauczania geografii są mapy konturowe i indukcyjne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mapa / mapka konturowa • pióro konturowe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontur m, konturówka ż, konturóweczka ż, konturowość ż

czas. konturować

przysł. konturowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kontur + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) contour
• bułgarski: (1.1) контурен
• kaszubski: (1.1) kònturowi
• ukraiński: (1.1) ко́нтурний, а́брисний

źródła: