kontrybucja

kontrybucja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) danina, podatek nakładany na pokonane w wojnie państwo albo okupowane terytorium

(1.2) hist. opłata płacona za odstąpienie przez napastników od oblężenia albo zaniechania ataku

(1.3) środ. treść dodawana przez użytkownika do bazy tworzonej na stronie internetowej

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kontrybucja	kontrybucje
dopełniacz	kontrybucji	kontrybucji / przest. kontrybucyj
celownik	kontrybucji	kontrybucjom
biernik	kontrybucję	kontrybucje
narzędnik	kontrybucją	kontrybucjami
miejscownik	kontrybucji	kontrybucjach
wołacz	kontrybucjo	kontrybucje

przykłady:

(1.3) Weryfikator może odrzucić kontrybucję, jeśli użytkownik nie poda źródła.

składnia:

kolokacje:

(1.3) dodawać / odrzucać / zatwierdzać kontrybucję • odrzucona / zatwierdzona kontrybucja

synonimy:

(1.3) pot. kontra

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kontrybutor m, kontra ż

czas. kontrybuować

przym. kontrybucyjny

przyim. kontra

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. contributio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) contribution
• bułgarski: (1.1) контрибуция ż
• interlingua: (1.1) contribution
• portugalski: (1.1) contribuição
• włoski: (1.1) contributo

źródła: