Wikisłownik

konstantynopolitańczykowianeczka

konstantynopolitańczykowianeczka (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i, IPA: [ˌkɔ̃w̃stãntɨ̃nɔpɔlʲitãj̃n͇ʧ̑ɨkɔvʲjãˈnɛʧ̑ka], AS: [kõũ̯stãntỹnopolʹitãĩ ̯ṇčykovʹi ̯ãnečka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.• i → j 
podział przy przenoszeniu wyrazu: kon•stan•ty•no•po•li•tań•czy•ko•wia•necz•ka
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztucznie utworzone słowo, mające być w zamierzeniu najdłuższym wyrazem polskim i oznaczające rzekomo: młoda mieszkanka miasta Konstantynopol (współcz. Stambuł)
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkonstantynopolitańczykowianeczkakonstantynopolitańczykowianeczki
dopełniaczkonstantynopolitańczykowianeczkikonstantynopolitańczykowianeczek
celownikkonstantynopolitańczykowianeczcekonstantynopolitańczykowianeczkom
biernikkonstantynopolitańczykowianeczkękonstantynopolitańczykowianeczki
narzędnikkonstantynopolitańczykowianeczkąkonstantynopolitańczykowianeczkami
miejscownikkonstantynopolitańczykowianeczcekonstantynopolitańczykowianeczkach
wołaczkonstantynopolitańczykowianeczkokonstantynopolitańczykowianeczki
przykłady:
(1.1) Mała konstantynopolitańczykowianeczka tańczy na moście nad Bosforem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Konstantynopol + -czyk + -anka
por. neapolitańczyk, berlińczyk • Habsburżanka • t. zdrobn. -czka: Haneczka
uwagi:
  • Gdyby słowo było utworzone poprawnie, brzmiałoby: konstantynopolitaneczka (od konstantynopolitanka, czyli „mieszkanka Konstantynopola”, a tutaj utworzone jakby od konstantynopolitańczykowianka; analogicznie: „mieszkanka Neapolu” to neapolitanka, nie zaś neapolitańczykowianka).
  • zob. też Hottentottenstottertrottelmutterbeutelrattenlattengitterkofferattentäter w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=konstantynopolitańczykowianeczka&oldid=8371937”