konkordatowy

konkordatowy (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do konkordatu, związany z konkordatem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	konkordatowy		konkordatowa	konkordatowe	konkordatowi	konkordatowe
dopełniacz	konkordatowego		konkordatowej	konkordatowego	konkordatowych
celownik	konkordatowemu		konkordatowej	konkordatowemu	konkordatowym
biernik	konkordatowego	konkordatowy	konkordatową	konkordatowe	konkordatowych	konkordatowe
narzędnik	konkordatowym		konkordatową	konkordatowym	konkordatowymi
miejscownik	konkordatowym		konkordatowej	konkordatowym	konkordatowych
wołacz	konkordatowy		konkordatowa	konkordatowe	konkordatowi	konkordatowe
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Najważniejszą cechą ślubu konkordatowego jest wywoływanie skutków zarówno wyznaniowych jak i prawnych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ślub konkordatowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konkordat m, Konkordia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. konkordat + -owy

uwagi:

tłumaczenia:

• interlingua: (1.1) concordatari
• słowacki: (1.1) konkordátny

źródła: