konik polny (język polski) edytuj

 
konik polny (1.1)
 
konik polny (1.2)
wymowa:
IPA[ˈkɔ̃ɲik ˈpɔlnɨ], AS[kõńik polny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ent. owad z rodzaju konik; zob. też konik w Wikipedii
(1.2) ent. owad przypominający pasikonika lub szarańczę; zob. też konik polny w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2) związek zgody;
przykłady:
(1.1) Od czasu do czasu spod nóg Madzi wyskoczył konik polny albo powitała słowami: „niech będzie pochwalonybaba niosąca płachtę zielska[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Owady
(1.2) uważa się, że nazwa „konik polny” bywa mylnie stosowana wobec owada z rodziny pasikonikowatych[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. B. Prus: Emancypantki
  2.   Hasło „konik polny” w: Encyklopedia PWN Online, Wydawnictwo Naukowe PWN.