koniczynka

koniczynka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃ɲiˈʧ̑ɨ̃nka], AS: [kõńičỹnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od koniczyna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koniczynka	koniczynki
dopełniacz	koniczynki	koniczynek
celownik	koniczynce	koniczynkom
biernik	koniczynkę	koniczynki
narzędnik	koniczynką	koniczynkami
miejscownik	koniczynce	koniczynkach
wołacz	koniczynko	koniczynki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koniczyna ż, koniczynisko n, koniczysko n

przym. koniczynowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: koniczyna

• słowacki: (1.1) ďatelinka ż

źródła: