konformizm

konformizm (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) socjol. psych. bezkrytyczne podporządkowywanie się normom, wartościom i poglądom uznanym za obowiązujące w danej grupie; zob. też konformizm w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	konformizm
dopełniacz	konformizmu
celownik	konformizmowi
biernik	konformizm
narzędnik	konformizmem
miejscownik	konformizmie
wołacz	konformizmie

przykłady:

(1.1) W niektórych sytuacjach bezrefleksyjny konformizm może być tragiczny w skutkach, trzeba pamiętać, że czasem warto pozwolić sobie na zachowanie nonkonformistyczne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezrefleksyjny konformizm • konformizm informacyjny / normatywny

synonimy:

(1.1) oportunizm

antonimy:

(1.1) nonkonformizm, antykonformizm, buntowniczość, bezkompromisowość, pryncypialność

hiperonimy:

(1.1) postawa, wyrachowanie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konformista m, konformistka ż

przym. konformistyczny

przysł. konformistycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. conformism, franc. conformisme, niem. Konformismus < łac. conformate → ' upodabniać, ukształtować'

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) conformity
• baskijski: (1.1) konformismo
• białoruski: (1.1) канфармізм m
• bułgarski: (1.1) конформизъм m
• czeski: (1.1) konformismus m
• duński: (1.1) konformisme w
• francuski: (1.1) conformisme m
• hiszpański: (1.1) conformismo m
• niemiecki: (1.1) Konformismus m
• nowogrecki: (1.1) κομφορμισμός m
• portugalski: (1.1) conformismo m
• rosyjski: (1.1) конформизм m
• ukraiński: (1.1) конформізм m
• węgierski: (1.1) konformizmus
• włoski: (1.1) conformismo m

źródła: