konformista (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek, który bezkrytycznie podporządkowuje się normom, wartościom i poglądom uznanym za obowiązujące w danej grupie[1]
(1.2) hist. przedstawiciel protestantów angielskich, którzy w r. 1662 zadeklarowali lojalność wobec ustroju episkopalnego państwowego Kościoła anglikańskiego[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Czy nasi śląscy twórcy to ci, którzy uparcie potrafią iść pod prąd (buntownicy?), a może to konformiści, podążający pokornie za aktualnie obowiązującym nurtem?[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oportunista, koniunkturalista, ugodowiec; pot. potakiewicz / potakiwacz
antonimy:
(1.1) nonkonformista, antykonformista, buntownik
hiperonimy:
(1.2) protestant
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konformizm m
forma żeńska konformistka ż
przym. konformistyczny
przysł. konformistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „konformista” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Barbara Białowąs, Buntownicy czy konformiści, "Gazeta uniwersytecka UŚ" [1]

konformista (język baskijski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) konformista[1]

przymiotnik

(2.1) konformistyczny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konformismo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

konformista (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) konformista
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konformizmus m
przym. konformistický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: