konfitura (język polski) edytuj

 
konfitury (1.1)
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃nfʲiˈtura], AS[kõnfʹitura], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. owoce smażone w syropie cukrowym; zob. też konfitura w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Po ochłodzeniu konfitura zrobiła się bardzo gęsta.
składnia:
kolokacje:
(1.1) domowa konfitura • konfitura śliwkowa / wiśniowa / z wiśni
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. konfiturowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. confiture[1]
uwagi:
(1.1) zwykle w lm
(1.1) zobacz też: dżemkonfituramarmoladapowidła
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „konfitura” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

konfitura (język baskijski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dżem[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. konfitatu
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: