konečník
konečník (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konečník konečníky dopełniacz konečníku konečníků celownik konečníku konečníkům biernik konečník konečníky wołacz konečníku konečníky miejscownik konečníku konečnících narzędnik konečníkem konečníky
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rektum
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
konečník (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konečník konečníky dopełniacz konečníka konečníkov celownik konečníku konečníkom biernik konečník konečníky miejscownik konečníku konečníkoch narzędnik konečníkom konečníkmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) rektum
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) ritný kanál, análny kanál, ritný otvor, análny otvor
- wyrazy pokrewne:
- przym. konečníkový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „konečník” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.