koncentrować (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃nt͡sɛ̃nˈtrɔvat͡ɕ], AS[kõncẽntrovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) skupiać, zbierać coś w jedno miejsce, w jeden punkt

czasownik zwrotny koncentrować się

(2.1) skupiać swoją uwagę, zwiększać swoją koncentrację, skupienie
(2.2) zbierać się w jedno miejsce
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(2.1) W wyniku interpelacji poselskiej dotyczącej nadużyć w kierowanym przezeń resorcie musiał zrezygnować z tego stanowiska, koncentrując się na kierowaniu PKO[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koncentracja ż, koncentrator m, koncentrowanie n, skoncentrowanie n
czas. skoncentrować
przym. koncentracyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Milewski, Ciemne sprawy międzywojnia, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) koncentrować
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koncentracija ż
przym. koncentraciski, koncentriski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: