kompott

kompott (język szwedzki)

kompott (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kulin. kompot

odmiana:

(1.1) lp en kompott, kompotten; lm kompotter, kompotterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fruktkompott → kompot owocowy • plommonkompott → kompot śliwkowy • rabarberkompott → kompot rabarbarowy • blåbärskompott → kompot jagodowy • körsbärskompott → kompot czereśniowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe kompottskål

fraza rzeczownikowa blandad kompott

etymologia:

uwagi:

źródła: