kompocik

kompocik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: kompot

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kompocik	kompociki
dopełniacz	kompociku	kompocików
celownik	kompocikowi	kompocikom
biernik	kompocik	kompociki
narzędnik	kompocikiem	kompocikami
miejscownik	kompociku	kompocikach
wołacz	kompociku	kompociki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kompot mrz, kompotierka ż, kompotiera ż, kompotówka ż

przym. kompotowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. kompot + -ik

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kompot

źródła: