Podobna pisownia Podobna pisownia: komplementárny

komplementarny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkɔ̃mplɛ̃mɛ̃nˈtarnɨ], AS[kõmplẽmẽntarny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wzajemnie się uzupełniający
(1.2) biol. (o nukleotydach) parujący się wiązaniami wodorowymi z nukleotydem na sąsiedniej nici kwasu nukleinowego
(1.3) biol. (o nici kwasu nukleinowego) zbudowany z kolejnych nukleotydów komplementarnych (1.2) do swoich odpowiedników na drugiej nici
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Książka składa się z sześciu komplementarnych - choć asymetrycznych - rozdziałów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) całościowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komplementarność
przysł. komplementarnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. complémentaire[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bohdan Jałowiecki, Marek S. Szczepański, Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.