komp

komp (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃mp], AS: [kõmp], zjawiska fonetyczne: nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) slang. komputer

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komp	kompy
dopełniacz	kompa	kompów
celownik	kompowi	kompom
biernik	kompa	kompy
narzędnik	kompem	kompami
miejscownik	kompie	kompach
wołacz	kompie	kompy

przykłady:

(1.1) Odpal kompa, to obejrzymy film.

składnia:

kolokacje:

(1.1) odpalić kompa • wrzucić / zrzucić na kompa

synonimy:

(1.1) pecet, komputer

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skomputeryzowanie n, komputer m, komputeryzacja ż

przym. komputeryzacyjny

czas. komputeryzować, skomputeryzować

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma skrócona od komputer

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) комп m
• ukraiński: (1.1) комп m

źródła:

komp (język węgierski)

komp (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) prom

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kompátkelés • kompjárat • kompkötél • kompszolgálat

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

komp (język wilamowski)

komp (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

komb

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) grzebień

odmiana:

(1.1) lp komp; lm kemp

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Dom

źródła: