komika (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈkɔ̃mʲika], AS[kõmʹika], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. na 3 syl.
znaczenia:

rzeczownik, forma fleksyjna

(1.1) D., B. lp od komik
odmiana:
(1.1) zob. komik
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: komik
źródła:

komika (esperanto) edytuj

morfologia:
komika
wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) komiczny, śmieszny, zabawny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

komika (język łotewski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) komizm, komiczność
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komiķis m, komiķe ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

komika (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) komizm[1], komika[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komickosť ż, komik m, komička ż
przym. komický
przysł. komicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 324.