komentatorka

komentatorka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃mɛ̃ntaˈtɔrka], AS: [kõmẽntatorka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma żeńska od: komentator

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komentatorka	komentatorki
dopełniacz	komentatorki	komentatorek
celownik	komentatorce	komentatorkom
biernik	komentatorkę	komentatorki
narzędnik	komentatorką	komentatorkami
miejscownik	komentatorce	komentatorkach
wołacz	komentatorko	komentatorki

przykłady:

(1.1) Dała się poznać jako bezkompromisowa komentatorka polskiej rzeczywistości.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. komentator

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: komentator

• bułgarski: (1.1) коментаторка ż
• francuski: (1.1) commentatrice ż
• hiszpański: (1.1) comentarista ż
• niemiecki: (1.1) Kommentatorin ż
• słoweński: (1.1) komentatorka ż

źródła:

komentatorka (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) komentatorka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komentator m

związki frazeologiczne:

etymologia:

słń. komentator + -ka

uwagi:

źródła: