komediant

komediant (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek udający, zachowujący się nienaturalnie czy niepoważnie

(1.2) daw. osoba grająca różne postaci zawodowo

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komediant	komedianci
dopełniacz	komedianta	komediantów
celownik	komediantowi	komediantom
biernik	komedianta	komediantów
narzędnik	komediantem	komediantami
miejscownik	komediancie	komediantach
wołacz	komediancie	komedianci
depr. M. i W. lm: (te) komedianty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pozer, błazen, hipokryta, obłudnik

(1.2) aktor, frant

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komediantka ż, komedianctwo n, komedia ż, komizm mrz

przym. komediancki, komediowy

przysł. komediancko

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. commediante

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. phoney / amer. phony
• bułgarski: (1.1) комедиант m; (1.2) комедиант m
• francuski: (1.1) comédien m
• hiszpański: (1.1) comediante m
• niemiecki: (1.1) Komödiant m; (1.2) Comedian m
• wilamowski: (1.1) komedjaont m, komendjant m; (1.2) komedjaont m, komendjant m
• włoski: (1.2) commediante m

źródła: