kolonista

kolonista (język polski)

koloniści (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌkɔlɔ̃ˈɲista], AS: [kolõńista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) uczestnik kolonii

(1.2) mieszkaniec kolonii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolonista	koloniści
dopełniacz	kolonisty	kolonistów
celownik	koloniście	kolonistom
biernik	kolonistę	kolonistów
narzędnik	kolonistą	kolonistami
miejscownik	koloniście	kolonistach
wołacz	kolonisto	koloniści

przykłady:

(1.1) Czy po tych wakacjach będzie wspominać miłego kolonistę?

(1.2) Po ciężkich stratach, głównie z powodu szkorbutu, koloniści powrócili do Francji. (z Wikipedii)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) osadnik, osiedleniec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolonia ż, kolonie nmos, kolonijka ż, kolonialista m, kolonizator m, kolonializm m, kolonizacja ż, kolonizatorstwo n

forma żeńska kolonistka ż

czas. kolonizować ndk.

przym. kolonijny, kolonizacyjny, kolonizatorski, kolonialny, postkolonialny, kolonialistyczny, półkolonijny

przysł. kolonialnie, kolonijnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

od niem. Kolonist

notowane od 1782 roku (niemiecki źródłosłów ogólnie od XVIII wieku)

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.2) каланіст m
• bułgarski: (1.2) колонист m
• duński: (1.2) kolonist w
• norweski (bokmål): (1.2) kolonist m
• norweski (nynorsk): (1.2) kolonist m
• rosyjski: (1.2) колонист m
• ukraiński: (1.2) колоніст m

źródła: