kolokacja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌkɔlɔˈkaʦ̑ʲja], AS[kolokacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. często spotykany związek wyrazów, którego znaczenie wynika ze znaczenia jego składników; zob. też Kolokacja (frazeologia) w Wikipedii
(1.2) hist. wieś szlachecka podzielona na części należące do różnych właścicieli
(1.3) hist. kolejność spłacania wierzycieli
(1.4) inform. usługa polegająca na odpłatnym udostępnieniu zasobów serwerowni
odmiana:
przykłady:
(1.1) Obrać jabłkoto przykład kolokacji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) związek frazeologiczny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolokator mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. col + locatio (umieszczenie razem)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „kolokacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.