koliba

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 26 wrz 2019. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

koliba (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. gw. gór. szałas stanowiący schronienie w górach

(1.2) gw. (Bukowina) szopa przeznaczona dla chorych owiec^[1]

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	koliba	koliby
dopełniacz	koliby	kolib
celownik	kolibie	kolibom
biernik	kolibę	koliby
narzędnik	kolibą	kolibami
miejscownik	kolibie	kolibach
wołacz	kolibo	koliby

przykłady:: (1.1) Już księżyc na niebo wychodzi, • Zapłoną dookoła ogniska, • I wkrótce popłynie z hawiarskiej koliby • Melodia nam wszystkim tak bliska^[2]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: rum. colibă (chata, szałas), alb. kolibe < gr. καλύβη (kalýbē)^[3]

uwagi:: inna pisownia: koleba

tłumaczenia:

hiszpański: (1.1) borda ż, cabaña ż

źródła:

↑ Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 31; dostęp: 9 listopada 2018.
↑ W. Witek, Hawiarska koliba.
↑ Hasło „koliba” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=koliba&oldid=7116259”