kolegaro

kolegaro (esperanto)

morfologia:

koleg•ar•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) koleżeństwo, drużyna, towarzystwo (grupa kolegów, znajomych)

(1.2) koleżeństwo, załoga (grupa współpracowników)

odmiana:

(1.1-2)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	kolegaro	kolegaroj
akuzativo	kolegaron	kolegarojn

przykłady:

(1.1) Nia diligenta kolegaro, en laboro paca ne laciĝos, ĝis la bela sonĝo de l' homaro, por eterna ben' efektiviĝos. → Nasze pilne grono kolegów, pracą pokojową się nie zmęczy, dopóki piękny sen ludzkości, na wieczną chwałę nie urzeczywistni się.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-2) grupo, aro

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolego

przym. kolegara

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. kolegeco

źródła: