koleżeństwo (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przyjazne zachowanie i sympatia okazywane kolegom i koleżankom
(1.2) ogół kolegów i koleżanek[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) (…) łączyła ich przyjaźń nierozerwana i koleżeństwo, jednakże rozterki pomiędzy nimi nie ustawały: jeden wszystko chciał turczyć, a drugi kozaczyć (…)[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przyjaźń, drużba, komitywa; pot. kumplostwo, sztama
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koleżka m, koleś mos, kolega m, koleżanka ż, koleżeńskość
czas. kolegować się, kolegować
przym. koleżeński
przysł. koleżeńsko, po koleżeńsku
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „koleżeństwo” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Piotr Jaksa Bykowski, Trzy epizody z dawnego życia szlacheckiego: Święcone w Łabuniu u Wojewody Stępkowskiego. Córka hetmańska. Mirza Tadż-El-Faher, 1879, str. 244.