kokpit

kokpit (język polski)

kokpit (1.1)

kokpit (1.2)

kokpit (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈkɔkpʲit], AS: [kokpʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) żegl. zagłębienie dla załogi w pokładzie jachtu; zob. też kokpit (żeglarstwo) w Wikipedii

(1.2) lotn. pomieszczenie dla pilotów statku powietrznego; zob. też kokpit (lotnictwo) w Wikipedii

(1.3) mot. pomieszczenie dla kierowców w ciężarówce; zob. też Kokpit (motoryzacja) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kokpit	kokpity
dopełniacz	kokpitu	kokpitów
celownik	kokpitowi	kokpitom
biernik	kokpit	kokpity
narzędnik	kokpitem	kokpitami
miejscownik	kokpicie	kokpitach
wołacz	kokpicie	kokpity

przykłady:

(1.1) Na niektórych jachtach spotyka się kokpit z otwartą rufą, która umożliwia swobodne spływanie wody.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kokpit otwarty / zamknięty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kokpitowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. cockpit

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cockpit; (1.2) cockpit, flight deck
• duński: (1.1) cockpit n; (1.2) cockpit n; (1.3) cockpit n
• niemiecki: (1.1) Cockpit n; (1.2) Cockpit n
• włoski: (1.2) abitacolo m, cockpit m

źródła:

kokpit (język czeski)

kokpit (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kokpit

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kokpit	kokpity
dopełniacz	kokpitu	kokpitů
celownik	kokpitu	kokpitům
biernik	kokpit	kokpity
wołacz	kokpite	kokpity
miejscownik	kokpitu	kokpitech
narzędnik	kokpitem	kokpity

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. cockpit

uwagi:

źródła: