wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) praw. kodycyl[1]
odmiana:
(1.1) en kodicill, kodicillen, kodiciller, kodicillerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „kodicill” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.