kochliwy

kochliwy (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔxˈlʲivɨ], AS: [koχlʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający skłonność do łatwego zakochiwania się

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	kochliwy		kochliwa	kochliwe	kochliwi	kochliwe
dopełniacz	kochliwego		kochliwej	kochliwego	kochliwych
celownik	kochliwemu		kochliwej	kochliwemu	kochliwym
biernik	kochliwego	kochliwy	kochliwą	kochliwe	kochliwych	kochliwe
narzędnik	kochliwym		kochliwą	kochliwym	kochliwymi
miejscownik	kochliwym		kochliwej	kochliwym	kochliwych
wołacz	kochliwy		kochliwa	kochliwe	kochliwi	kochliwe

przykłady:

(1.1) I tutaj Tadeusz ją zadziwił, sądziła, że będzie nalegał, aby odprawić kochliwego inżyniera, a on nagle obrócił wszystko w żart.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kochać (się) ndk.

rzecz. kochliwość ż, kochaś m, zakochiwanie n, kochanek m, kochaneczek m, kochanka ż, kochaneczka ż, kochanica ż, kochanie n, kochankowie, kochany m, kochana ż, kochaniutki m

przym. kochany, kochaniutki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) maitabera
• białoruski: (1.1) улюблівы
• bułgarski: (1.1) влюбчив
• esperanto: (1.1) enamiĝema
• hiszpański: (1.1) enamoradizo
• nowogrecki: (1.1) ερωτόληπτος
• rosyjski: (1.1) влюбчивый

źródła: