kołonotatnik
kołonotatnik (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔwɔ̃nɔˈtatʲɲik], AS: [kou̯õnotatʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) notes, którego kartki spięte są metalową lub plastikową spiralą; zob. też kołobrulion w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kołonotatnik kołonotatniki dopełniacz kołonotatnika kołonotatników celownik kołonotatnikowi kołonotatnikom biernik kołonotatnik kołonotatniki narzędnik kołonotatnikiem kołonotatnikami miejscownik kołonotatniku kołonotatnikach wołacz kołonotatniku kołonotatniki
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) kołobrulion
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła: