kołczan

kołczan (język polski)

kołczan (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkɔwʧ̑ãn], AS: [kou̯čãn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) podłużny pojemnik na strzały noszony na pasku u boku lub na plecach; zob. też kołczan w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kołczan	kołczany
dopełniacz	kołczanu / kołczana	kołczanów
celownik	kołczanowi	kołczanom
biernik	kołczan	kołczany
narzędnik	kołczanem	kołczanami
miejscownik	kołczanie	kołczanach
wołacz	kołczanie	kołczany

przykłady:

(1.1) W kołczanie została ostatnia strzała.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) tur.

uwagi:

(1.1) por. łubie • sajdak • sahajdak

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) quiver
• białoruski: (1.1) калчан m
• bułgarski: (1.1) колчан m
• esperanto: (1.1) sagujo
• hiszpański: (1.1) aljaba ż, carcaj m
• łaciński: (1.1) corytos m, gorytos m, gorytus m, pharetra ż
• niemiecki: (1.1) Köcher m
• nowogrecki: (1.1) φαρέτρα ż
• rosyjski: (1.1) колчан m
• słowacki: (1.1) tulec m
• szwedzki: (1.1) koger n
• ukraiński: (1.1) сагайдак m
• włoski: (1.1) faretra ż

źródła: