knogle
knogle (język duński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1) en knogle, knoglen, knogler, knoglerne
- przykłady:
- (1.1) De, der har prøvet at brække en knogle, ved, at det ikke gør ondt i starten, men først efter nogen tid. → Ci, którym zdarzyło się złamać kość, wiedzą, że to nie boli na początku, ale dopiero po jakimś czasie.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ben
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- kød og knogler
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: