knogler (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) anat. kość
odmiana:
(1.1) en knogle, knoglen, knogler, knoglerne
przykłady:
(1.1) De, der har prøvet at brække en knogle, ved, at det ikke gør ondt i starten, men først efter nogen tid.Ci, którym zdarzyło się złamać kość, wiedzą, że to nie boli na początku, ale dopiero po jakimś czasie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ben
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
kød og knogler
etymologia:
uwagi:
źródła: