knock

knock (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /nɒk/, X-SAMPA: /nQk/

amer. IPA: /nɑk/, X-SAMPA: /nAk/

wymowa amerykańska

​

wymowa australijska

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) pukanie, stukanie

(1.2) zderzenie, uderzenie

(1.3) sport. w krykiecie: innings battingowy (okres gry w którym gra określony batsman)

(1.4) techn. w silniku: stukot

czasownik

(2.1) pukać, zapukać

(2.2) stukać, zastukać, stuknąć, uderzyć

(2.3) pot. nie doceniać, deprecjonować, nisko oceniać

odmiana:

przykłady:

(1.1) I heard a knock on my door. → Usłyszałem pukanie do drzwi.

(1.2) He took a knock on the head → Zostałem uderzony w głowę.

(1.3) He played a slow but sure knock of 35. → Rozegrał powoli ale pewnie innings, w którym zdobył 35 punktów.

(2.1) Knock on the door and find out if they're home. → Zapukaj do drzwi i sprawdź, czy są w domu.

(2.2) I knocked against the table and bruised my leg. → Uderzyłem w stół i stłukłem sobie nogę.

(2.3) Don't knock it until you've tried it. → Nie oceniaj tego źle, zanim nie spróbujesz.

składnia:

(2.1) knock on sth, knock at sth

(2.2) knock on sth, knock against sth

kolokacje:

(2.1) knock knock → puk, puk • knock-knock joke

synonimy:

(2.3) denigrate, undervalue

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. antiknock, knock off / knockoff, knock out / knockout, knocker, knocker up

czas. knock about, knock around, knock down, knock off, knock out, knock over, knock up

przym. knocked up

związki frazeologiczne:

knock for a loop • knock it off • knock oneself out • knock somebody's socks off • school of hard knocks

knocking shop → bryt. slang. burdel

etymologia:

st.nord. knoka lub śwn. knochen → uderzyć

uwagi:

źródła: