knihkupectví

knihkupectví (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) księgarnia

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	knihkupectví	knihkupectví
dopełniacz	knihkupectví	knihkupectví
celownik	knihkupectví	knihkupectvím
biernik	knihkupectví	knihkupectví
wołacz	knihkupectví	knihkupectví
miejscownik	knihkupectví	knihkupectvích
narzędnik	knihkupectvím	knihkupectvími

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. knihovna ż, knihař m, knihkupec m

przym. knihovní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: