kniądz

kniądz (język polski) edytuj

wymowa:: ^{[uwaga 1]} IPA: [cɲɔ̃nʦ̑], AS: [ḱńõnc], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. książę^[1]

(1.2) st.pol. duchowny, ksiądz^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: ze st.czes., od prasł. *kъnędzь, od swn. kuning, od pragerm. *kuningaz, lub bezpośrednio z prasł.; źródłosłów dla późniejszego ksiądz, zob. tamże

uwagi:

↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego

tłumaczenia:: zobacz listę tłumaczeń w haśle: książę; zobacz listę tłumaczeń w haśle: ksiądz

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 29.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kniądz&oldid=7914365”