knarkare (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pot. ćpun[1]
odmiana:
(1.1) en knarkare, knarkar(e)n, knarkare, knarkarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) narkoman
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. knark n
czas. knarka
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „knarkare” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.