kluczwójt (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. zabór rosyjski, Litwa: najniższy stopniem urzędnik na obszarze jednostki terytorialnej odpowiadającej parafii[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pierwszym urzędnikiem administracyjnym w parafii jest jak wyżéj nadmieniono, asessor sądu niższego ziemskiego i po nim idzie dozorca czyli  »smotrytiel«, albo jak go w ostatnich czasach przezwano, kluczwójt. (…) Kluczwójt jest ostatniém ogniwem hierarchii administracyjnéj i on ma pod swemi rozkazami sotników i dziesiętników. (…) Obowiązkiem sotnika i dziesiętnika jest: asystować panu kluczwójtowi i wszystkim wyższym urzędnikom i być na ich usługi. Używani oni bywają niekiedy do rozwożenia rozkazów i wyższych postanowień rządowych, ale to głównie należy do kluczwójta. Od zabrania Litwy przez Rossyą do 1825 roku, kluczwójtowie (…) brani byli ze szlachty i jako tacy wyjęci spod kary cielesnéj; to jest, że nie mogli być bici przez wyższych urzędników. (…) kluczwójt utrzymuje się z sypek zbożowych do których obowiązani jego parafianie; sotnicy i dziesiętnicy mają bizuny i pałki za całą nagrodę (sic!)[3].
(1.1) Najbogatsi Machnowicze, z których jeden piastował dostojny urząd kluczwójta, a spadek po nim nie dawno żwawe obudził spory, reszta, mnogie rodziny Sérnickich, (…) itd., żyją ze swoich zagonów, z najmu na czółna, do kośby i żniwa w okolicy. Przy całém tém ubóstwie jest w nich jednakże rodzaj dumy, który ich od chłopów odróżnia. Krój nawet ubioru mają odmienny (sic!)[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tysięcznik[5]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. ros. ключвойтklucznik, kluczowy (starosta klucza wsi)[6]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „kluczwójt” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 497.
  2. 2,0 2,1   Hasło „kluczwójt” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 365.
  3. Towarzystwo Demokratyczne Polskie, Kwestya Siódma., 1841, s. 57
  4. Józef Ignacy Kraszewski, Wspomnienia Wołynia, Polesia i Litwy, 1840
  5. Hasło „dziesiętnik” w: Jan Karłowicz, Słownik gwar polskich, t. I, Akademia Umiejętności, Kraków 1900, s. 434.
  6.  Толковый словарь живого великорусского языка (Objaśniający słownik żywego języka wielkoruskiego), 2 edycja, T. II, s. 325, 1880