klucznica

klucznica (język polski)

klucznica (1.1)

automatyczna klucznica (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. kobieta zarządzająca kluczami do danego obiektu

(1.2) szafka lub gablotka na klucze

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klucznica	klucznice
dopełniacz	klucznicy	klucznic
celownik	klucznicy	klucznicom
biernik	klucznicę	klucznice
narzędnik	klucznicą	klucznicami
miejscownik	klucznicy	klucznicach
wołacz	klucznico	klucznice

przykłady:

(1.1) Stare klucznice chodziły spać z kurami, toteż wieczorami nie sposób było się dostać do zwykle zamkniętej komnaty dziennej.

(1.2) Sama klucznica również była zakluczona.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) furtowa, odźwierna

(1.2) szafka na klucze

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) furtianka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klucz m, klucznik m, kluczyk m, kluczenie n

czas. kluczyć ndk., zakluczyć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. klucz + -nica

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: klucznik

• białoruski: (1.1) ключніца ż
• duński: (1.2) nøgleskab n
• hiszpański: (1.1) ama de llaves ż
• niemiecki: (1.2) Schlüsselschrank m
• rosyjski: (1.2) ключніца ż
• słowacki: (1.1) kľučiarka ż

źródła: