klimatyzator
klimatyzator (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌklʲĩmatɨˈzatɔr], AS: [klʹĩmatyzator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. urządzenie służące do klimatyzowania pomieszczeń; zob. też klimatyzator w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klimatyzator klimatyzatory dopełniacz klimatyzatora klimatyzatorów celownik klimatyzatorowi klimatyzatorom biernik klimatyzator klimatyzatory narzędnik klimatyzatorem klimatyzatorami miejscownik klimatyzatorze klimatyzatorach wołacz klimatyzatorze klimatyzatory
- przykłady:
- (1.1) Jak dobrze, że w tym pomieszczeniu jest klimatyzator.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klimatyzacja ż, klima ż, klimat m, klimatyzowanie n
- czas. klimatyzować ndk.
- przym. klimatyzacyjny, klimatyczny
- przysł. klimatycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) air conditioner
- arabski: (1.1) مكيف الهواء m
- duński: (1.1) klimaanlæg n
- francuski: (1.1) climatiseur m
- hindi: (1.1) ए॰सी॰ m (ē. sī.)
- hiszpański: (1.1) climatizador m, acondicionador m
- nowogrecki: (1.1) κλιματιστικό n, ερκοντίσιον n, αιρκοντίσιον n
- rosyjski: (1.1) кондиционер m
- źródła: