klepać trzy po trzy

klepać trzy po trzy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈklɛpaʨ̑ ṭʃɨ‿ˈpɔ‿ṭʃɨ], AS[klepać ṭšy‿po‿ṭšy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) pot. mówić bez sensu, mówić głupstwa[1]
odmiana:
(1.1) zob. klepać, „trzy po trzy” nieodm.
przykłady:
(1.1) Od ich żartów nawet ściany czerwienią się ze wstydu, jeden i drugi klepią trzy po trzy, obaj łatwi, gładcy i przyjemni[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mówić od rzeczy; pot. bredzić jak Piekarski na mękach / pleść jak Piekarski na mękach, bredzić od rzeczy, bredzić trzy po trzy, mówić trzy po trzy, pleść androny, pleść od rzeczy, pleść trzy po trzy; posp. pieprzyć głupoty; wulg. gadać bez sensu, jak chuj do kredensu
antonimy:
(1.1) mówić do rzeczy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mówić trzy po trzy
źródła:
  1. Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 495.
  2. PRZEMYSŁAW SZUBARTOWICZ, Trybuna, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.