klarna (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) rozchmurzać się (o niebie)[1]
(1.2) klarować się[1]
(1.3) ustawać się (np. o kawie)[1]
odmiana:
(1.1-3) att klarna, klarnar, klarnade, klarnat, klarna!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. klara, klarera
rzecz. klarhet
przysł. klart
przym. klar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 241.