klášter

klášter (język czeski)

klášter (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) archit. rel. klasztor

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klášter	kláštery
dopełniacz	kláštera	klášterů
celownik	klášteru	klášterům
biernik	klášter	kláštery
wołacz	kláštere	kláštery
miejscownik	klášteře	klášterech
narzędnik	klášterem	kláštery

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klášterec, klášternictví, klášterník, klášternice, Klášter, Klášterec

przym. klášterní, klášternický, klášterský

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: