kivétel

kivétel (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈkiveːtɛl/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ki•vé•tel

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wyjątek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kivételes

przysł. kivételesen

rzecz. kivételesség

związki frazeologiczne:

a kivétel erősíti a szabályt

etymologia:

uwagi:

źródła: