kinkiet (język polski) edytuj

 
kinkiety (1.1)
 
kinkiet (1.1)
wymowa:
IPA[ˈcĩŋʲcɛt], AS[ḱĩŋʹḱet], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk-  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. ozdobna lampa lub świecznik, wieszana na ścianie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wyłącznik z kinkietem łączy przewód elektryczny.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) lampa, świecznik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kinkietowy
związki frazeologiczne:
ujrzeć światło kinkietów
etymologia:
(1.1) franc. quinquet - rodzaj dawnej lampy[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „kinkiet” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.