kikut (język polski) edytuj

 
kikut (1.3) gałęzi
wymowa:
IPA[ˈcikut], AS[ḱikut], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. odstająca pozostałość amputowanej kończyny lub część ciała niedostatecznie wykształcona
(1.2) med. wet. pozostałość narządu wewnętrznego po usunięciu jego części
(1.3) pot. wystająca resztka czegoś, zazwyczaj po uszkodzeniu
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Po obcięciu palca został mi jedynie kikut.
(1.1) Dziecko urodziło się bez w pełni wykształconych kończyn, a jedynie z maleńkimi kikutami.
(1.1) Pudelek sąsiadów merda kikutem ogonka z zawrotną prędkością.
składnia:
(1.1) kikut + D.
(1.2) kikut + D.
kolokacje:
(1.1) kikut kończyny / nogi / ogonakrwawiący kikut
(1.2) kikut odbytnicy / trzustki / żołądka
(1.3) suchy / wypalony kikut • kikuty drzew
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kikucik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *kykutъ
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: