kierat

kierat (język polski)

kierat (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈcɛrat], AS: [ḱerat], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) roln. techn. urządzenie, którego napęd stanowi praca zwierząt pociągowych chodzących w koło; zob. też kierat w Wikipedii

(1.2) pot. ciężka, żmudna praca, monotonne czynności

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kierat	kieraty
dopełniacz	kieratu	kieratów
celownik	kieratowi	kieratom
biernik	kierat	kieraty
narzędnik	kieratem	kieratami
miejscownik	kieracie	kieratach
wołacz	kieracie	kieraty

przykłady:

(1.1) Dziadek Antoni zaprzęgł do kieratu dwa kare konie.

(1.2) Dość mam już tego kieratu, potrzebuję urlopu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) maneż

(1.2) tyrka, harówka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kieracik mrz

związki frazeologiczne:

chodzić jak w kieracie (chodzić jak koń w kieracie)

etymologia:

niem. Kehrrad

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) horse-mill
• czeski: (1.1) žentour
• esperanto: (1.1) ĉevalmuelejo
• rosyjski: (1.1) мельница с конным приводом
• wilamowski: (1.1) kjerot m; (1.2) kjerot m

źródła: