kielecki (1.1) herb
wymowa:
IPA[cɛˈlɛt͡sʲci], AS[ḱelecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) pochodzący z Kielc lub Kieleckiego, dotyczący Kielc lub Kielecczyzny
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kielecka policja poszukuje cinkciarza, który oszukał mieszkańca Kielc i odkupił od niego dolary, płacąc fałszywymi złotówkami. (z Internetu)
składnia:
kolokacje:
(1.1) majonez kieleckibułka kieleckawojewództwo kieleckie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kielce lm nmos, kielczanin mos, kielczanka ż, Kielczanin mos, Kielczanka ż, Kielecczyzna ż, Kieleckie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Kielce + -ski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: