kielecki
kielecki (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) pochodzący z Kielc lub Kieleckiego, dotyczący Kielc lub Kielecczyzny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kielecki kielecka kieleckie kieleccy kieleckie dopełniacz kieleckiego kieleckiej kieleckiego kieleckich celownik kieleckiemu kieleckiej kieleckiemu kieleckim biernik kieleckiego kielecki kielecką kieleckie kieleckich kieleckie narzędnik kieleckim kielecką kieleckim kieleckimi miejscownik kieleckim kieleckiej kieleckim kieleckich wołacz kielecki kielecka kieleckie kieleccy kieleckie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Kielecka policja poszukuje cinkciarza, który oszukał mieszkańca Kielc i odkupił od niego dolary, płacąc fałszywymi złotówkami. (z Internetu)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kielce lm nmos, kielczanin mos, kielczanka ż, Kielczanin mos, Kielczanka ż, Kielecczyzna ż, Kieleckie n
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.1) Kielcensis
- ukraiński: (1.1) келе́цький
- węgierski: (1.1) kielcei
- źródła: