kenotafium

kenotafium (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɛ̃nɔˈtafʲjũm], AS: [kẽnotafʹi ̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. inaczej → cenotaf

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kenotafium	kenotafia
dopełniacz	kenotafium	kenotafiów
celownik	kenotafium	kenotafiom
biernik	kenotafium	kenotafia
narzędnik	kenotafium	kenotafiami
miejscownik	kenotafium	kenotafiach
wołacz	kenotafium	kenotafia

przykłady:

(1.1) Podobnie jak w przypadku pozostałych monarchów (z wyjątkiem grobu Kazimierza Wielkiego), nagrobek stanowi swojego rodzaju kenotafium – ciało Kazimierza Jagiellończyka, nie spoczywa we wnętrzu tumby, ale pochowane jest pod posadzką kaplicy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) cenotaf, kenotaf

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cenotaf mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) zob. cenotaf

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cenotaf

źródła: